مقایسه ی ادراک درد، راهبردهای مقابله با درد و خودکارآمدی درد در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار

مقدمه: درد، تجربه­ی حسی ناخوش­آیندی است که در برابر آسیب جسمی واقعی یا بالقوه به وجود می­آید. ورزش، یکی از عوامل تاثیرگذار بر درد است. هدف پژوهش حاضر، مقایسه­ی ادراک شدت درد، راهبردهای مقابله با درد و خودکارآمدی درد در زنان ورزشکار و غیر ورزشکار است. روش ­کار: اینمطالعه به روش علی–مقایسه­ای بر روی 60 نفر زن ورزشکار حرفه­ای و 60 نفر زن غیر ورزشکار از دانشجویان سال تحصیلی 93-1392، دانشگاه شیراز صورت گرفته که به روش نمونه­گیری تصادفی چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسش­نامه­ی درد مک­گیل، خودکارآمدی درد و راهبردهای مقابله با درد بوده­اند. داده­ها از طریق آمار توصیفی، آزمون لوین و تحلیل واریانس چندمتغیری  و با استفاده از نرم­افزار spss نسخه­ی 16 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که زنان ورزشکار نسبت به زنان غیر ورزشکار ادراک درد پایین­تر (003/0=p) و خودکارآمدی درد بالاتری (001/0p<) دارند. به علاوه این زنان از راهبردهای مقابله­ ی توجه­برگردانی، تفسیر مجدد از درد، نادیده انگاشتن، امیدواری یا دعا، گفتگو با خود و افزایش فعالیت به میزان بیشتری (001/0p<) استفاده می­کنند. این در حالی است که زنان ورزشکار کمتر از زنان غیر ورزشکار به فاجعه­آفرینی درد (003/0=p) می­پردازند. نتیجه­ گیری: بنا بر نتایجاین پژوهش، ورزش بر تجربه­ی ادراک درد، خودکارآمدی درد و استفاده از راهبردهای مقابله با درد در زنان، موثر است.